Jeśli chodzi o oczyszczalnie ścieków, pierwszą reakcją ludzi może być silny zapach. Rzeczywiście, podczas procesu oczyszczania ścieków, czy to na kratach, w osadnikach, w zbiornikach biochemicznych, czy w pomieszczeniach odwadniania osadu, wydobywa się nieprzyjemny zapach, który powoduje, że ludzie marszczą brwi - zawiera siarkowodór (pachnący zgniłymi jajami), amoniak (ostry, rybi zapach) i różne lotne związki organiczne, które nie tylko wpływają na życie okolicznych mieszkańców, ale także nie są dobre dla zdrowia pracowników fabryki. Dlatego projektowanie oczyszczania zapachów jest zdecydowanie "niewidocznym kluczowym projektem" w budowie oczyszczalni ścieków. Dziś opowiem wam prostym językiem, jak to zrobić.
Po pierwsze, należy wyjaśnić, że oczyszczanie zapachów nie jest podejściem "jeden rozmiar pasuje do wszystkich", i nie można po prostu zainstalować zestawu urządzeń bez uwzględnienia sytuacji. Pierwszym krokiem musi być "zrozumienie sytuacji", to znaczy zbadanie i przetestowanie stężenia źródeł zanieczyszczeń zapachowych. To jak lekarz "zadający pytania" przed wizytą u lekarza, wiedząc, gdzie jest choroba i jak poważna, aby przepisać odpowiedni lek.
Jak konkretnie przeprowadzić dochodzenie? Musisz przejść cały proces oczyszczania ścieków. Na przykład, na przednich kratach, gdy tylko ścieki wpływają, zawarte w nich substancje organiczne zaczynają się rozkładać i zapach wydobywa się jako pierwszy; Następnie jest osadnik, gdzie zanieczyszczenia przenoszone przez piasek i żwir fermentują i może również wydobywać się zapach; Zbiornik biochemiczny to miejsce, w którym mikroorganizmy rozkładają zanieczyszczenia. Kiedy mikroorganizmy pracują, wytwarzają dużo gazów, a stężenie zapachów jest tu często najwyższe; Jest też pomieszczenie odwadniania osadu, gdzie podczas procesu wyciskania osadu uwalniana jest duża ilość zapachu, a ponieważ przestrzeń jest stosunkowo zamknięta, zapach ma większą tendencję do gromadzenia się.
Po zbadaniu źródła zanieczyszczeń, kolejnym krokiem jest zmierzenie, jak silny jest zapach. Nie możemy polegać wyłącznie na naszym nosie, musimy użyć profesjonalnego sprzętu do pomiaru stężeń głównych zanieczyszczeń, takich jak siarkowodór i amoniak, a także "bezwymiarowego stężenia" zapachów (mówiąc prosto, stopnia zapachu). Na przykład stężenie siarkowodoru na kratach może wynosić 5-10 mg/m ³, podczas gdy w zbiorniku biochemicznym może wynosić 20-50 mg/m ³, z istotnymi różnicami w danych w różnych regionach. Tylko uzyskując te dane, możemy mieć podstawę do wyboru sprzętu i późniejszego planowania. W przeciwnym razie projektowanie z powietrza spowoduje albo niewystarczającą skuteczność przetwarzania, albo marnowanie pieniędzy.
Po zrozumieniu sytuacji, kluczowym krokiem jest zaprojektowanie systemu zbierania zapachów. Wiele osób uważa, że "przetwarzanie" jest najważniejsze, ale w rzeczywistości, jeśli "zbieranie" nie jest dobrze zrobione, nawet najpotężniejszy sprzęt w przyszłości będzie bezużyteczny - sprzęt tutaj ciężko pracuje, aby go przetworzyć, podczas gdy nieprzyjemny zapach ucieka ze szczelin, co jest równoznaczne z bezużyteczną pracą.
Kluczem do zbierania systemu jest "zakrycie" i "usunięcie". Jak "zakryć"? Metoda zbierania powinna być dobrana w oparciu o kształt i warunki pracy różnych konstrukcji. Na przykład, miejsca ze stałym sprzętem, takie jak kraty i pomieszczenia odwadniania, nadają się do stosowania "częściowo zamkniętych osłon", jak zakładanie przezroczystego "kapelusza" na sprzęt, aby uwięzić zapachy w małych przestrzeniach; W przypadku dużych, otwartych konstrukcji, takich jak zbiorniki biochemiczne, należy je przykryć "uszczelnioną pokrywą", taką jak płyta z włókna szklanego lub elastyczna plandeka. Ważne jest, aby pozostawić otwór inspekcyjny na płycie osłonowej, w przeciwnym razie trudno będzie konserwować sprzęt w przyszłości.
'Ekstrakcja' opiera się na kanałach wentylacyjnych i wentylatorach. Projektowanie rurociągów ma swoje własne wymagania i nie można tego zrobić po prostu ciągnąc rurę. Po pierwsze, średnica rury musi być dokładnie obliczona i określona na podstawie ilości emisji zapachów w każdym obszarze. Jeśli średnica jest zbyt mała, spowoduje to zbyt dużą prędkość wiatru, łatwe zużycie rurociągu i hałas; Jeśli średnica rury jest zbyt duża, zmarnuje materiały, a jeśli prędkość wiatru jest zbyt mała, zapach może nadal gromadzić się i kondensować w rurociągu. Po drugie, rurociąg powinien mieć nachylenie, zwykle nachylenie 1% -3%, aby zapobiec kondensacji pary wodnej w zapachu w wodę, która może gromadzić się w rurze i blokować drogę, a także korodować rurociąg. Ponadto, objętość powietrza wentylatora musi być również dopasowana, aby zapewnić "podciśnienie" w każdej zamkniętej przestrzeni - mówiąc prosto, ciśnienie powietrza wewnątrz jest niższe niż na zewnątrz, tak aby świeże powietrze z zewnątrz nie wchodziło, a zapach wewnątrz nie uciekał, ale był tylko wydobywany przez wentylator do obróbki sprzętu.
Po zebraniu zapachu, czas przejść do "etapu przetwarzania", który jest kluczem do określenia, czy zapach może zostać usunięty. Na rynku dostępne są różne technologie obróbki i nie ma jednej absolutnie najlepszej. Należy wybrać tylko tę "najbardziej odpowiednią" w oparciu o wcześniej zmierzone stężenie zapachu, rodzaj zanieczyszczeń, a także budżet fabryki i wielkość zajmowanego terenu. Porozmawiajmy o kilku najczęściej używanych.
Pierwszym z nich jest metoda biofiltracji, która jest obecnie jedną z najczęściej stosowanych technologii w oczyszczalniach ścieków, z zaletami bycia "przyjazną dla środowiska i opłacalną". Zasada jest szczególnie interesująca, polega na przepuszczaniu zapachu przez basen wypełniony wypełniaczami (takimi jak kora drzew, skały wulkaniczne, torf). Do wypełniaczy przylega wiele mikroorganizmów, które specjalizują się w "jedzeniu zapachu" - te mikroorganizmy traktują zanieczyszczenia, takie jak siarkowodór i amoniak, jako "pożywienie", a po strawieniu stają się nieszkodliwą wodą, dwutlenkiem węgla i azotem.
Projektując filtr biologiczny, należy zwrócić uwagę na kilka punktów. Po pierwsze, kluczowy jest dobór wypełniaczy. Nie zaleca się po prostu używania stosów gleby, ale raczej wybieranie materiałów o wysokiej porowatości i dobrej retencji wody, takich jak kora drzew zmieszana ze skałą wulkaniczną. Wysoka porowatość jest niezbędna do płynnego przepływu zapachów, podczas gdy dobra retencja wody jest konieczna do przetrwania mikroorganizmów (które wymagają wilgotnego środowiska). Następnie wysokość filtra, zwykle 1,5-2 metry jest wystarczająca. Jeśli jest zbyt wysoki, opór będzie duży, a wentylator będzie musiał zużywać więcej energii elektrycznej; Jeśli jest za niski, efekt przetwarzania nie będzie wystarczający. Ponadto, przed wejściem do filtra, zapach musi być "wstępnie przetworzony" - schłodzony, nawilżony, a jeśli w zapachu jest kurz, musi zostać usunięty. Ponieważ mikroorganizmy boją się wysokich temperatur (nie mogą przetrwać powyżej 40 ℃) i suchości, nadmierny kurz może zatykać pory wypełniacza.
Drugą metodą jest absorpcja chemiczna, która jest odpowiednia w sytuacjach, gdy stężenie zapachu jest stosunkowo wysokie, a skład zanieczyszczeń jest złożony, na przykład zapach o wysokim stężeniu wydobywający się ze zbiornika biochemicznego. Zasada polega na umożliwieniu pełnego kontaktu zapachu i środków chemicznych (takich jak wodorotlenek sodu i roztwór podchlorynu sodu) w wieży absorpcyjnej, a środki i substancje zapachowe ulegają reakcjom chemicznym, zamieniając je w nieszkodliwe substancje.
Głównym celem projektowania tej metody jest "wystarczająca ekspozycja". Wieże absorpcyjne są ogólnie wybierane jako "wieże pakowane", które są wypełnione plastikowymi materiałami pakunkowymi. Chemikalia są rozpylane z góry wieży, a zapach unosi się z dołu wieży, tak aby gaz-ciecz mogły być w pełni zmieszane na powierzchni materiałów pakunkowych. Stężenie i dawkowanie leków muszą być dokładnie obliczone. Na przykład, podczas obróbki siarkowodoru roztworem wodorotlenku sodu, stężenie 5% -10% jest ogólnie wystarczające. Jeśli stężenie jest zbyt wysokie, będzie to marnotrawstwo, a jeśli jest zbyt niskie, nie zostanie dokładnie przetworzone. Ponadto, za wieżą absorpcyjną należy dodać "odmgławiacz", aby zapobiec wydostawaniu się kropelek chemicznych wraz z przetworzonym gazem, powodując wtórne zanieczyszczenie.
Trzecią metodą jest adsorpcja węglem aktywnym, która jest odpowiednia do obróbki lotnych związków organicznych o niskim stężeniu i trudnych do degradacji. Jest powszechnie stosowana jako "głęboka obróbka" - na przykład, po obróbce filtrem biologicznym, jeśli nadal pozostaje trochę resztkowego zapachu, można go zaadsorbować węglem aktywnym, aby spełnić normy emisji. Zasada jest prosta. Węgiel aktywny ma wiele małych porów na swojej powierzchni, które działają jak "gąbka", aby wchłaniać cząsteczki zapachu.
Projektując wieżę adsorpcji węgla aktywnego, należy zwrócić uwagę na cykl wymiany węgla aktywnego. Nie czekaj, aż węgiel aktywny zostanie "w pełni zaabsorbowany" przed jego wymianą, w przeciwnym razie będzie nieskuteczny. Ogólnie rzecz biorąc, w oparciu o stężenie zapachu i ilość obróbki, szacuje się, że będzie wymieniany co 3-6 miesięcy. Ponadto węgiel aktywny boi się wody, dlatego zapach musi być odwodniony przed wejściem do wieży adsorpcyjnej, w przeciwnym razie para wodna zablokuje małe otwory węgla aktywnego, wpływając na efekt adsorpcji.
Na koniec, jest jeszcze jeden łatwo pomijany punkt: projekt rury wydechowej. Przetworzony gaz musi być odprowadzany przez rurę wydechową, która nie może być zbyt krótka, w przeciwnym razie przetworzony gaz powróci do fabryki lub okolicznych obszarów mieszkalnych. Ogólnie rzecz biorąc, wysokość rury wydechowej powinna wynosić co najmniej 15 metrów, a jeśli w okolicy znajdują się wysokie budynki, należy ją odpowiednio podnieść. Jednocześnie najlepiej zainstalować urządzenie monitoringu online na rurze wydechowej, aby monitorować stężenie emitowanych gazów w czasie rzeczywistym. W przypadku przekroczenia normy, problemy można wykryć, a sprzęt można dostosować w odpowiednim czasie.
Ogólnie rzecz biorąc, projektowanie oczyszczania zapachów w oczyszczalniach ścieków jest "projektem systematycznym", od wstępnych badań i testów, po systemy zbierania i wybór technologii obróbki, każdy krok musi być oparty na rzeczywistej sytuacji i nie można po prostu kopiować planów innych osób. Tylko biorąc pod uwagę każdy szczegół, możemy naprawdę rozwiązać problem "śmierdzących" oczyszczalni ścieków, które mogą nie tylko oczyszczać ścieki bez wpływu na otoczenie, ale także osiągnąć "standardy środowiskowe i harmonię sąsiedzką".
